(Ο Συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει-Αποσπάσματα- αναφορές του συγγραφέα στις αιώρες

Gabriel Garcia Marquez

El coronel no tiene quien le escriba 1961

(Ο Συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει, 1961)

Αποσπάσματα- αναφορές του συγγραφέα στις αιώρες

Κολομβία

 Η γυναίκα του σήκωσε την κουνουπιέρα, όταν τον είδε να μπαίνει στην κρεβατοκάμαρα  με τον Καφέ. Την νύχτα την είχε πιάσει μια κρίση άσθματος και τώρα βρισκόταν σε έναν λήθαργο.  Σηκώθηκε όμως για να πάρει το Φλιτζάνι.

- Και εσύ , είπε
- εγώ τον ήπια, είπε ψέματα ο συνταγματάρχης. Είχε απομείνει ακόμα μια μεγάλη κουταλιά.
Εκείνη την στιγμή άρχισαν να κτυπούν πένθιμες οι καμπάνες. Ο συνταγματάρχης είχε ξεχάσει την κηδεία. Όσο η γυναίκα του έπινε τον καφέ, ξεκρέμασε την αιώρα από την μία άκρη και την τύλιξε ως την άλλη, πίσω από την πόρτα.  
---------------------------------------------------------------------------------
- Σκιστε το μόνος σας. είπε ο δικηγόρος
- Οχι, απάντησε ο συνταγματάρχης. Είναι αναμνήσεις 20 χρόνων.Και περίμενε να συνεχίσει ο δικηγόρος το ψάξιμο. Αλλά εκέινος δεν συνέχισε. Πήγε στην αιώρα. Από εκέι κοίταξε το συνταγματάρχη μέσα από το φώς που τρεμόπαιζε.
---------------------------------------------------------------------------------
Έριχνε μια ψιλή αλλά αδιάκοπη βροχή. Ο συνταγματάρχης θα προτιμούσε να τυλιχτεί με μια μάλλινη κουβέρτα και να ξαναπέσει στην αιώρα. «Οκτώβριος » μουρμούρισε και προχώρησε στη μέση του Δωματίου. Και τότε μόνο θυμήθηκε τον πετεινό που ήταν δεμένος στο πόδι του κρεβατιού. Ήταν ράτσα  για κοκορομαχίες.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Ο συνταγματάρχης ασχολήθηκε με τον πετεινό, παρόλο που θα προτιμούσε την Πέμπτη να μείνει ξαπλωμένος στην αιώρα. Δεν σταμάτησε να βρέχει για αρκετές μέρες.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κατέβασε την κουνουπιέρα και μουρμούρισε. « Ο κόσμος είναι διεφθαρμένος»  Πριν πλαγιάσει, έδεσε τον πετεινό στο πόδι του κρεβατιού, κλείδωσε το σπίτι και ψέκασε με εντομοκτόνο την κρεβατοκάμαρα. Ύστερα έβαλε την λάμπα στο πάτωμα, κρέμασε την αιώρα του και πλάγιασε να διαβάσει τις εφημερίδες.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Στο δεύτερο χτύπημα της καμπάνας για την λειτουργία πετάχτηκε από την αιώρα και βρέθηκε σε  μια ακαθόριστη πραγματικότητα που την αναστάτωνε το λάλημα του πετεινού.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 
Την νύχτα, άγρυπνος στην αιώρα του, βασανιζόταν πολλές ώρες για την τύχη του πετεινού. Αλλά την Τετάρτη τον ζύγισαν κι ήταν σε καλή κατάσταση.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Την επόμενη Παρασκευή ξαναπήγε στα πλοία. Όπως κάθε Παρασκευή, γύρισε σπίτι του, χωρίς το πολυπόθητο γράμμα. «Αρκετά περιμέναμε πια» του είπε εκείνη την νύχτα η γυναίκα του. « Πρέπει  να έχει κανείς την δική σου γαϊδουρινή υπομονή για να περιμένει ένα γράμμα 15 χρόνια» . Ο συνταγματάρχης κάθισε στην αιώρα του για να διαβάσει τις εφημερίδες.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Έτσι, το Σάββατο το απόγευμα, πήγε να βρει τον δικηγόρο του. Τον βρήκε ξαπλωμένο φαρδιά πλατιά σε μία αιώρα. Ήταν ένας τεράστιος μαύρος, που είχε μονάχα δυο σκυλόδοντα στην απάνω μασέλα. Μια πιανόλα χωρίς πλήκτρα εκτελούσε χρέη γραφείου.  
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο αποπνικχτικός αέρας του Οκτώμβρη είχε αντικατασταθεί από μία ευχαριστη δροσιά.Ο συνταγματάρχης αναγνώρισε πάλι τον Δεκέμβρη στο ωριαίο λάλημα των νουμηνίων."Οταν σήμανε δύο, δεν είχε μπορέσει ακόμα να αποκοιμηθεί.Αλλα ήξερε πως και η γυναίκα του ήταν ξύπνια. Προσπάθησε να αλλάξει θέση στην Αιώρα. 

La Casa De Hamacas